ซือหยูรู้สึกว่าสถานการณ์นี้อันตรายมาก จักรพรรดิสัตว์อสูรยังปรากฏตัวออกมา...นี่มันอันตรายแบบใดกัน? “ข้ายังมีอีกเรื่องที่ต้องรายงานท่านเจ้าตำหนัก ข้าฆ่าผู้ตรวจการไป่ฮีไปแล้ว” หลิงเสี่ยวเทียนประหลาดใจ ...
อ่านต่อ

ถ้าซือหยูยังอยู่ เขาจะต้องจำได้แน่ว่าชายแก่นั่นคือผู้เฒ่าหวง! ส่วนนายน้อยนั่นก็คืออู๋เหยายี่! อู๋เหยายี่ได้ทำให้ทุกคนตกใจในงานประชุมพันธมิตร เขาเอาชนะเหล่ายอดฝีมือจากพันธมิตรร้อยดินแดนและกลายเป็นม้ามืดในงานที่ทุกคนจับตามอง ...
อ่านต่อ

พริบตาเดียว ใต้เมฆามืดมิดและหิมะที่พัดปลิว ทุกสิ่งได้กลายเป็นน้ำแข็ง “วิบัติ! อัสนี! ...
อ่านต่อ

เว่ยเทียนเฉินหน้าแดง “หยินหยู! อย่ามาไร้สาระน่า! สัตว์อสูรกำลังละฆ่าล้างเมือง เจ้าที่เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์กลับไม่สู้กับพวกเราแล้วยังใช้โอกาสนี้สังหารเผ่าพันธุ์เดียวกันอีก ...
อ่านต่อ

“หึหึ เจ้าพวกมนุษย์หน้าโง่ แม้จะเจอกับภัยร้าย พวกเจ้าก็ยังต่อสู้กันเอง ช่างน่าเศร้าและน่าหัวร่อนัก” ...
อ่านต่อ

รองเจ้าตำหนักนั้นถูกแต่งตั้งโดยเจ้าตำหนักของตำหนักรองนั้นๆ เขาที่มีตำแหน่งผู้ตรวจการนั้นทำหน้าที่สังเกตการณ์ในตำหนักรอง เขาไม่มีอำนาจในการแทรกแซงกิจการในตำหนักรอง ไม่ต้องพูดถึงเรื่องสำคัญอย่างการปลดรองเจ้าตำหนักเลย “ฮื่ม! ...
อ่านต่อ

เว่ยเทียนเฉินหัวเราะอย่างขมขื่น “เจ้าตำหนักหยินหยู เจ้าก็แค่ถือธงของอาณาจักรทมิฬอยู่เท่านั้น หยุดใช้อำนาจของเจ้ากดหัวคนอื่นต่อหน้าพวกเราเถอะ” ซือหยูส่ายหัวและมองอย่างดูถูก ...
อ่านต่อ

“นี่เป็นเสียงเห่าของสุนัขที่พ่ายแพ้รึ? ถ้าไม่มีคนมาขวางตอนนั้นเจ้าก็ตายไปแล้ว!” เฉินยู่เหลียนมองเหยียดหยาม ร่างอันลางเลือนของนางมาถึงที่แผ่นหลังซือหยูอย่างเงียบเชียบ มีดคมกริบค่อยๆทะลวงแผ่นหลังของซือหยู ...
อ่านต่อ

“นี่เจ้า...เจ้ากล้าบุกเข้ามาในตระกูลตู่เรอะ?” นายน้อยตระกูลตู่พูดไม่ออก เขาจะคาดคิดรึว่าเจ้าตำหนักหยินหยูจะกล้าเสี่ยงลอบเข้ามาในตระกูลเช่นนี้? แต่ซือหยูกลับชี้ดัชนีไปที่แผ่นหลังของนายน้อยตระกูลตู่ เขาใช้อีกมือดึงระฆังทองแดงที่เต็มไปด้วยรอยแตกออกจากชุดของเขา ...
อ่านต่อ

นายน้อยตระกูลตู่พูดอย่างลึกล้ำ “หากเป็นเช่นนั้น นั่นก็หมายถึงชะตาของตระกูลตู่!” “แต่ท่านพ่อจะไม่กังวลเกินไปหน่อยรึ? หากแผนของเราสำเร็จ ...
อ่านต่อ